Ervaring Pistis
Plezier in Voetbal
‘Al sinds mijn 5e speel ik bij VV Balk. Op zaterdagochtend speelde ik mijn wedstrijden en in de middag ging ik uiteraard bij het eerste elftal kijken.
Het was altijd leuk om te kijken naar mannen als Arjen van der Veen, Ken Jagersma, Johannes Altena en Daniël van der Galiën. Aan de kant stond het dan vol met supporters en de warming-up op muziek… geweldig! Ik had maar één doel: zo goed mogelijk worden, om net als die jongens in het eerste elftal te mogen voetballen. Dat is gelukt. Ik speel sinds de winterstop al 3 jaar bij het eerste elftal. Ik was 17 jaar toen ik bij het elftal kwam. Het ging allemaal vrij snel. Ik speelde het resterende seizoen regelmatig en we werden toen kampioen in de 2e klasse. De trainer vroeg me of ik wilde aansluiten bij de A-selectie. Daar zei ik geen nee tegen.
De laatste twee jaar verliepen anders dan ik had gewild. Ik merkte na 10 wedstrijden dat ik op mijn tenen begon te lopen. Ik was nog niet voldoende ontwikkeld op conditioneel vlak om het niveau in de eerste klasse een heel seizoen vol te houden. Het begon met een breuk in mijn middenvoetsbeentje waardoor ik zes weken aan de kant stond. Daarna begon ik weer met trainen. Ik wilde zo graag en daardoor vroeg ik teveel van mijn lichaam. Ik brak steeds mijn spieren af en viel van de ene blessure in de andere. Van hamstring naar knie en rug.
Ik deed er alles aan om net als de andere jongens uit de A-selectie fit te worden en te blijven. Ik ging hardlopen, lette meer op mijn voeding, liep bij de fysio voor Dry Needling behandelingen (wat tijdelijk helpt) en ik volgde zelfs een yoga les. Na een poosje was ik het zat en had ik het gevoel dat er niks meer aan te doen viel. Het plezier in het voetballen raakte ik kwijt en ik heb er serieus over nagedacht om te stoppen met voetballen.
En als je het even niet meer ziet zitten, zijn er altijd mensen die je willen helpen. Zo kwamen Cora van Dijk (verzorgster bij v.v. Balk) en Wybren Altenburg (teamgenoot en vriend) met het advies om contact op te nemen met Freddy Haantjes. Toen dacht ik: Ik heb al van alles geprobeerd, waarom zou het nu wel slagen… Ik hoorde dat Harry Deinum ook bij Freddy was geweest en als ik zie hoe hij nu voetbalt, hij speelt ijzersterk, hij heeft veel zelf vertrouwen en het belangrijkste, blessure vrij! Toen bedacht ik: Het is natuurlijk het proberen waard…
Ik werd allereerst vriendelijk ontvangen en voelde me gelijk thuis. We raakten in gesprek en ik kreeg een hartslag meter om. Freddy zei me direct dat hij langs de kant van het veld zag dat ik mijn plezier in het voetballen verloor. Dat vond hij erg jammer en vandaar dat hij mij graag wou helpen.
Doordat hij zo betrokken was, kreeg ik echt het gevoel dat iemand mij wou helpen. Zo is Freddy, hij wil mensen graag helpen. Hij vertelde mij hoe hij te werk gaat en wat ik de komende weken kon verwachten. Freddy kon ook op visueel laten zien hoe ik er op dat moment voor stond en waardoor ik (hoogstwaarschijnlijk) te maken kreeg met blessures. Verder zagen we dat mijn ademfrequentie/hartslag in rust ver boven de norm zat, waardoor mijn lichaam actief bleef. Ik sliep slecht en als ik een inspanning leverde, vroeg ik al snel te veel van mijn lichaam.
Ook uit de inspanningstest kwamen geen goede cijfers. Ik kon duidelijk zien hoe ik er conditioneel voor stond. Ik ging vervolgens training op de juiste hartslag en zo verbeterde mijn conditie. Het is echt belangrijk om dat op je eigen niveau te doen.
Het was erg prettig samenwerken met Freddy. Ik voel me nu fitter en ik kan veel beter luisteren naar mijn lichaam. Elke dag doe ik een sessie ademhalingsoefeningen. Na een inspanning kan ik mijn hartslag naar beneden brengen, waardoor ik ontspan en sneller herstel. Ook heeft het mij geholpen met mijn slaapprobleem. Deze aanpak is gemakkelijk, gezond en je herstelt op een natuurlijke manier. Nu ben ik overdag niet meer moe en kan ik er meer uit halen. Ik voel me steeds sterker, ik krijg steeds meer vertrouwen en dat zorgt ervoor dat ik mijn plezier in het voetbal terug heb.’
Pistis Nzoko (20 jaar), voetballer
Ervaring Joris
Weerbaarheidstraining is leuk!
”Joris is voor weerbaarheidstraining bij Haantjes Motus geweest. Hij heeft dit als erg leuk ervaren. Vooral de combi sporten en oefeningen doen was voor hem een hele mooie combinatie om zichzelf te kunnen laten zien.
Freddy heeft veel geduld en is heel positief.
We hebben Joris gevraagd wat hij van de trainingen geleerd heeft. Hij zei: “Ik heb leren nee zeggen. Ik heb geleerd om bij mijn mening te blijven en dat ik ergens tegen in kan gaan. Bijvoorbeeld de oefening dat er een vierkant werd getekend dat een huis was. Er kwam een vreemdeling aan de deur.
Ik moest dan nee zeggen op dingen die ik niet wilde. Ook heb ik ademhalingsoefeningen gedaan. Ik werd daar rustig van. Daardoor kon ik ook steeds sneller rennen. Ik vond het sporten erg leuk”.
Wij hebben gemerkt dat Joris steviger in zijn schoenen staat. Hij laat zijn hoofd niet meer zo hangen maar kijkt recht voor zich uit. Ook zijn schouders haalt hij niet meer standaard omhoog. Hij is vrolijk en actief.
Wij zijn er erg blij mee dat Joris deze training heeft gevolgd, hij is er weerbaarder door geworden. Joris gaat in september naar het voortgezet onderwijs. Wij hopen dat hij nu genoeg bagage heeft om zich daar staande te houden. We hebben er heel veel vertrouwen in.”
Jelle en Cora, ouders van Joris